Τα λόγια που λέμε σ’ένα παιδί μπορεί να το οδηγήσουν στο να βγάλει προς τα έξω την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του! Πολλές φορές ως εκπαιδευτικοί ή ως γονείς παρατηρούμε τεράστια διαφορά στην συμπεριφορά ενός παιδιού όταν το γεμίζουμε με αγάπη και του δείχνουμε εμπιστοσύνη. Αξίες όπως ο σεβασμός και η εκτίμηση δεν έχουν ηλικιακή “σφραγίδα”. Αντιθέτως, οι πράξεις και τα λόγια που δείχνουν αγάπη, σεβασμό και εμπιστοσύνη πρέπει να ξεκινούν να υπάρχουν στη ζωή μας από μικρή ηλικία! Διαβάστε πιο κάτω φράσεις που έχουν ανάγκη να ακούσουν τα παιδιά μας, όσο μικρά (ή όσο μεγάλα) και αν είναι!

1. “Σε αγαπώ!”

Ένας φιλόσοφος είχε πει κάποτε πως “Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη”. Σκεφτείτε πόση δύναμη παίρνουν τα παιδιά μας όταν τους τονίζουμε συχνά πόσο τα αγαπούμε! Ακόμη καλύτερα, σκεφτείτε πόση δύναμη αποθηκεύουν για το μέλλον για να μπορούν αν αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες και τις απαιτήσεις της ζωής. Άλλωστε, ποτέ δεν είμαστε τόσο χαρούμενοι, δημιουργικοί και παραγωγικοί όσο όταν έχουμε αγάπη στη ζωή μας!

2. “Είμαι περήφανος/η για σένα!”

Λίγα πράγματα είναι πιο καταστροφικά και εξευτελιστικά από την υποτίμηση του άλλου, πόσο μάλλον στην περίπτωση ενός μικρού παιδιού. Ο Λέο Μπουσκάλια είχε πει πως “Η αγάπη εξυψώνει, δεν μειώνει. Η αγάπη οικοδομεί την αυτοεκτίμηση, δεν την ισοπεδώνει.” Υπάρχουν, λοιπόν, πολλοί τρόποι για να επηρεάσουμε θετικά μία συμπεριφορά. Ας δείξουμε στα παιδιά μας πόσο περήφανοι είμαστε γι’αυτά σε καθημερινή βάση!

3. ¨Σε ακούω!¨

Τόσο απλό, αλλά ταυτόχρονα, τόσο δύσκολο! Ζούμε σε μία εποχή που χαρακτηρίζεται από γρήγορους ρυθμούς και άγχος! Οι μέρες περνούν, τα παιδιά μεγαλώνουν και όλα αυτά που θα ήθελα να πουν σ’εμάς χάνονται μέσα στα τρεχάματα της ρουτίνας: φροντιστήρια, διαβάσματα, δουλειά, υποχρεώσεις. Σκεφτείτε όμως πόσο σημαντικό είναι να κάνετε ένα μικρό διάλειμμα από όλα αυτά και να πείτε στο παιδί σας “Είμαι εδώ, σε ακούω, μίλησε μου.” Μερικές φορές η καλύτερη υπηρεσία που έχουμε να προσφέρουμε σ’αυτούς που αγαπάμε είναι ο χρόνος μας. Χρόνο για να ακούσουμε αυτά που θέλουν να μας πουν, δείχνοντας υπομονή και κατανόηση.

4. ¨Σου έχω εμπιστοσύνη!¨

Μία από τις πιο σημαντικές σχέσεις που μπορούμε να δημιουργήσουμε ως εκπαιδευτικοί ή ως γονείς με τα παιδιά είναι η σχέση εμπιστοσύνης. Ακόμη και τα παιδιά περνάνε από “εξετάσεις” και δοκιμασίες τους μεγάλους για να εξακριβώσουν εάν όντως τα εμπιστεύονται. Όταν βεβαιωθούν για την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους τότε όλα αλλάζουν: τα παιδιά εκφράζονται περισσότερο, επικοινωνούν και πολλές φορές παραδέχονται που έχουν κάνει λάθος. Όλα αυτά γίνονται όταν τα παιδιά νιώθουν πως είναι ασφαλείς και πως έχουν μία αληθινή σχέση με τους μεγαλύτερους τους.

5. “Μου αρέσει όταν…”

Οι άνθρωποι έχουμε πάντα την τάση να βλέπουμε τα αρνητικά, αντί τα θετικά σε μία κατάσταση. Τα παιδιά όμως ζητούν απεγνωσμένα την θετική επιβεβαίωση από ένα μεγαλύτερο τον οποίο λατρεύουν, είτε αυτός είναι ο πατέρας τους είτε η αγαπημένη τους δασκάλα στο σχολείο. Αυτό δεν σημαίνει πως αδιαφορούμε για κάποιες λανθασμένες συμπεριφορές. Αποφεύγουμε όμως να τις διορθώνουμε και να τις επικρίνουμε συνεχώς, χρησιμοποιώντας κατακόκκινο μελάνι στην ψυχή τους. Αντιθέτως, επικεντρωνόμαστε και τονίζουμε τα θετικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τους.

6. “Με κάνεις πολύ χαρούμενο/η!”

Ένα από τα πιο όμορφα αισθήματα που μπορεί να νιώσει ένα παιδί είναι πως είναι σημαντικό! Το να κάνουμε το παιδί μας να αισθανθεί πως η συμπεριφορά του κάνει εμάς, τους μεγαλύτερους, ευτυχισμένους είναι αξία ανεκτίμητη! Με αυτό τον τρόπο “χτίζει” τα θεμέλια της αυτοπεποίθησης του, αργά και σταθερά.

7. “Είσαι ξεχωριστός/η!”

Σίγουρα όλα τα παιδιά του κόσμου δεν είναι ίδια. Το κάθε παιδί έχει την κλίση του, τα ενδιαφέροντα του και τον δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα. Είναι τόσο έξυπνα που μπορούν να αντιληφθούν πως κάποτε δεν είναι μέρος του πλήθους, πως έχουν διαφορές οι οποίες μπορεί και να τα απομονώνουν από τους υπόλοιπους. Δείξτε στα παιδιά σας πως είμαστε όλοι άτομα με πολλά κοινά, αλλά ταυτόχρονα και με πολλές διαφορές. Όπως είχε πει κάποτε ένας εκπαιδευτικός “Το να είμαστε φυσιολογικοί δεν σημαίνει να παραιτούμαστε από τη μοναδικότητα μας για να γίνουμε σαν όλους τους άλλους.” Στόχος στο τέλος της ημέρας είναι να δείξουμε στα παιδιά πως πρέπει όλοι να νιώθουμε περήφανοι γι’αυτά τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν μοναδικούς.